قم، سوار تاکسی بشوی و راننده مموری‌اش را به دستگاه پخشش زده باشد و تنها آهنگ داخلش هم دربارة امام رضا علیه السلام باشد. تا مقصد هم چند بار تکرار بشود و از قضا تو همان شب، بلیط قطار قم به مشهد داشته باشی.
***
هنوز تازه عادت کرده بودم که مقابل این گنبد طلایی، ضمیر را مونث بیاورم و بگویم: السلام علیکنّ و رحمة الله و برکاته، که راهی مشهدم می‌کنند و باید ضمیر را مذکر بیاورم.
و باز به قم که بر می‌گردم و ضمیری که باید مونث بیاید و به اشتباه مذکر بر زبانم می‌نشیند.
این اشتباهِ مکرر را دوست دارم.
آقا دعا کن قسمت من هم بشه
هرچی نگاه میکنم به اعمال امسالم میبینم حقّم بوده که نرم مشهد اما وقتی به کرم سلطان نگاه میکنم میبینم باید هفته ای یک بار حداقل میرفتم.حالا نمیدونم کجای این معادله بهم ریخته...
یا علی