روزی 135 کلمه، سهم نوشتنِ من در سال 1394 بود، یعنی 31 کلمه رشد نسبت به سال گذشته.
به این پست‌ها مراجعه کنید.
دلم می‌خواست برای حساب اعمالم هم نرم‌افزاری مثل ورد[1] بود که توی همین دنیا نشانم می‌داد سال 93 را چه قدر به خوبی گذرانده‌ام یا چه قدر در اشتباه و خطا و فراموشی و ...
چون مطمئنم آن دنیا نرم‌افزاری هست که حتّی از حساب و کتاب ورد هم دقیق‌تر است.
امسال هم مثل سال 92، وقتی که برای نوشتن گذاشته‌ام را حساب کردم و شد روزی 23 دقیقه. و این یعنی 5 دقیقه رشد نسبت به سال گذشته. حتّی امسال دقیق‌تر هم شدم و تعداد کلماتی که امسال نوشتم، 36948 کلمه بود، یعنی تا امروز، می‌شود تقریبا روزی 104 کلمه.
حضرت صادق ـ‌جانم به قربانش‌ـ روزی به شاگردانش فرمود: انسان با ایمان وقتی از دنیا رفت از دنیا و بلاهای آن راحت می‌شود و با خاطری شاد به جهان بعد از مرگ وارد می‌گردد، ولی انسان کافر وقتی از دنیا رفت، گیاهان و حیوانات و بسیاری از مردم، از دست او راحت می‌گردند.
فکر کنم ... فکر کنم این حدیث به اندازه کافی حسابم را گذاشت کف دستم!
کاش می‌شد برای اعمال هر سالم هم نموداری شبیه این رسم کنم.
دوست داشتید این مقدمه را بعد بخوانید و اوّل بروید سراغ اصل مطلب؛
این روزها از بس که در قبض سوژه به سر می‌برم، سوژکی هم که به ذهنم می‌رسد جیره‌بندی‌اش می‌کنم که برای آخر ماه، یا اول هفته بگذارم روی وبلاگم، تا بی مطلب نماند.
این یادداشت را هم گذاشته بودم برای آخر سال، خوراک آخر سال است، ولی چون می‌دانم که اشتباه است این جیره‌بندی، یادداشت آخر سال من را همین الآن بخوانید:
وقتی سوار بر کلیدهای صفحه‌کلید می‌شوم، زمان که می‌گذرد مطمئنم از عمرم حساب نمی‌شود، چون فطری‌ترین و پاک‌ترین کار عالم را انجام می‌دهم، ولی خب چه‌کار کنم که این تکنولوژی، مرا با کلمه و ورد و اندازة فونت و ... می‌شناسد.
مثلاً با محاسبه‌ای که این نرم‌افزار عجیب و غریب ورد به آدم می‌دهد، حساب و کتاب عمر من از ابتدای سال تا 15 روز مانده به اتمام سال 1392 ظاهراً می‌شود این:
به طور میانگین بنده روزی 17 دقیقه مشغول نوشتن بوده‌ام، آن هم در حجم روزی 3.48 کیلوبایت.
یکی از وصیت‌های من این است که وقتی مردم، لب تابم را با نرم‌افزار ورد بگذارند داخل قبرم، آخر نکیر و منکر حرف حساب خوب حالی‌شان می‌شود.
پیام های کوتاه
-
۲۴ مرداد ۹۳ , ۰۰:۵۶دشمن ما