یادداشتی برای 40 سالگی‌ام

22 ساله که بودم، احادیث سنّ 40 سالگی را زیاد می‌خواندم. فکر می‌کردم فرصت زیادی دارم تا 40 سالگی. یک از آن احادیث این بود:

«چنانچه شخصی به سنّ چهل برسد و بسوی خدا بازگشت ننماید، شیطان پیشانی او را مسح نماید و گوید: پدرم فدای تو باد که دیگر رستگار نخواهی شد!»

این‌روزها به 22 سالگی‌ام فکر می‌کنم، به زمانی که دنبال فرصت بودم در احادیث 40 سالگی، فرصت شروع دوباره. حالا هر چه می‌گردم می‌بینم هیچ فرصتی برای بالای 40 سال نیست، یعنی هست ولی اینطوری:

«بنده تا سنّ چهل سالگی مورد عفو و مغفرت پروردگار است؛ و زمانی که به این سنّ رسید خدای متعال به دو ملک رقیب و عتید که موکّل بر اعمال و کردار او هستند وحی می‌فرستد: من به تحقیق به بنده‌ام عمر کافی جهت کسب معرفت و بلوغ عقلی عنایت کردم، از این پس دیگر او در کردار و اعمالش رها و آزاد نیست، بر او سخت گیرید و هر آنچه از او سر می‌زند کم یا بسیار دقیقاً ثبت و ضبط نمائید!»

کاش به همان 22 سالگی‌ام برمی‌گشتم.

 

Format!

وقتی دسک‌تاپت شلوغ بشود، وقتی هر فایل و فولدری، بی هوا توی دسک‌تاپت جا خوش کند آشفته می‌شوی، پریشان می‌شوی.

حتی اگر کلیک راستی کنی و گزینه‌ی show desktop icons را غیر فعّال کنی، باز چیزی تغییر نمی‌کند، درست است که همه‌ی شلوغی از بین می‌رود و آن وقت یک دسک‌تاپ خالی خالی داری، ولی خالی نیست، مثلاً وقتی رایانه‌ات را روشن می‌کنی سرعت بالا آمدنش را پایین می‌آورد، با اینکه دسک‌تاپت خالی‌ست ظاهراً. رایانه‌ات دیر شیرفهم می‌شود، وقتی روشنش کنی.

دلِ من هم همین است وضعش. دیر شیرفهم می‌شود که کجا و کی، چه خبر است و باید چه کار کند! دیر به خودش می‌آید که کار درست چیست و کار غلط کدام! حتّی گزینه‌ی show desktop icons را هم غیرفعّال کرده‌ام، اصلاً در شهر شهره به خوبی و پاکی و صداقت و صفای باطن و ... شده‌ام به خاطر این گزینه. ولی هنوز سنگینم، دیر لود می‌شوم، و وقتی که لود می‌شوم دیگر کار از کار گذشته است. هر کس و ناکسی، هر چیز مربوط و نامربوطی جا خوش کرده بر صفحه‌ی دلم. همه بر اساس sort by name در کنار هم قرار گرفته‌اند، مسخره است!

باز صد رحمت به دسک‌تاپم، اینقدر شعورش می‌کشد که گزینه‌ی group by item type را گذاشته تا حداقل کمی سره از ناسره مشخص شود. آدم بفهمد فایل‌های تصویری کجا هستند، صوتی، متنی و ...

ولی این دل صاب‌مرده! همین قدر هم ندارد، شده است کاروان‌سرا این دل.

***

بار چندمش را نمی‌دانم، ولی زیاد این کار را کرده‌ام، خدا را شکر در استفاده از این دستور محدودیّت ندارم:

Run cmd and type:

format C:/ FS:NTFS