یکی از فانتزیهام اینه که با شخصیتهای بزرگ، توی جاهای کوچیک و صمیمی باشم، مثلا با احمدینژاد توی یه اتاق، با امام خمینی توی یه ماشین و همینطور مثالهای دیگه.
از قضا دیروز با مسعود فراستی بزرگ، توی یه آسانسور 3 نفره، من بودم و مسعود بود و 2 نفر دیگه!!! وقتی با مسعود خان فراستی صحبت میکردیم از فرط تنگی جا تقریبا اینطوری داشت نگاهم میکرد.